Shadows Of The Moon (part 08)

"Λίγοι άνθρωποι φτάνουν στην απέναντι όχθη.
Οι υπόλοιποι τρέχουν πάνω-κάτω σ' αυτήν την πλευρά της στεριάς."
Βούδας

...Η κάμαρα της Άισα φωτιζόταν αμυδρά από τις χλωμές αχτίδες του φεγγαριού, το οποίο μόλις που στάθηκε στη μέση του σκοτεινού, χωρίς αστέρια, ουρανού. Τα λιγοστά μικρά σύννεφα κυνηγούσαν σαν μικρά παιδιά την πανσέληνο καθώς αυτή μάταια πάσχιζε να δείξει το δρόμο της επιστροφής σε κάθε μοναχικό ταξιδιώτη. Τα παιχνιδίσματα των σκιών στο προσκέφαλο της Άισα, από τις φυλλωσιές των ψηλών δέντρων, δημιουργούσαν στον πέτρινο τοίχο εικόνες από μια άλλη διάσταση σχεδόν ονειρική, προβάλλοντας σε αργή κίνηση μια στιγμή γιορτής, έναν ξέφρενο χορό δεκάδων μεθυσμένων αερικών από τη μαγευτική μουσική των φύλλων στο χάιδεμα του αέρα.

Διαβάστε περισσότερα »»»

Shadows Of The Moon (part 07)

"Το ταξίδι των χιλίων μιλίων αρχίζει με ένα βήμα"
Λάο Τσε

«Κάθομαι εδώ, στις απόκρυμνες βραχώδεις ακτές της Θάλασσας του Τινκ,
ονειρεύομαι τις μέρες που θα έρθουν και τα μέρη που πρόκειται να δω.
Ας ήξερες μόνο πώς είναι να έχεις καρδιά περιπλανώμενου.
Πως η ζωή είναι ένα ταξίδι που ανυπομονείς να αρχίσει...

Κάθομαι εδώ και αν υπάρξει απόλυτη ησυχία θα νομίσεις πως τα κύματα μου μιλάνε.
Οι παγίδες που κρύβουν τα ανοιχτά μονοπάτια είναι δυσκολότερα από όσο μπορώ να αντέξω και οτιδήποτε με δένει με αυτή τη χώρα, δε με ενδιαφέρει πια.

Διαβάστε περισσότερα »»»

Shadows Of The Moon (part 06)

''Κράτησε το πρόσωπο σου στο φως του ήλιου
και δεν θα βλέπεις τη σκιά.''

...Τα πυκνά γκρίζα σύννεφα άρχισαν να αραιώνουν και η βροχή έδωσε τη θέση της στη ζεστασιά που πρόσφεραν οι ακτίνες του ήλιου. Το έδαφος γέμισε με μικρές λιμνούλες και μερικές σταγόνες που πάσχιζαν να κρατηθούν λίγο ακόμα στα κλαδιά των δέντρων, τελικά έπεφταν αρμονικά στην επιφάνεια του νερού. Τα πρώτα ψιθυρίσματα των πουλιών ακούστηκαν και μερικά ζώα έβγαιναν διστακτικά από τις φωλιές τους, παρατηρώντας το δάσος.

Διαβάστε περισσότερα »»»

Shadows Of The Moon (part 05)

"Να είσαι ταπεινός,
γιατί είσαι φτιαγμένος από το χώμα της γης.
Να είσαι ευγενής,
γιατί είσαι φτιαγμένος από την ύλη των άστρων."
(Σέρβικη παροιμία)

Οι πρώτες ηλιαχτίδες ξεπρόβαλλαν στον ορίζοντα, πίσω από την ψηλότερη γυμνή κορυφή της οροσειράς. Τα μικρά χωριά της Σάτνα απλώνονταν στην κοιλάδα, χωρισμένα από λεπτά ποτάμια και ρηχές λίμνες και το παλάτι του βασιλιά Όροντ στεκόταν μεγαλειώδες και καμαρωτό, σαν σκοπός που προσέχει τα σύνορά του από τις επιδρομές των βαρβάρων. Τα τείχη του μεγαλοπρεπή και πελώρια, αγκάλιαζαν σφιχτά τη βασιλική κατοικία και χάνονταν στην πίσω πλευρά των βουνών. Η χώρα ήταν πλήρως ανερμονισμένη και τίποτα από τα σπίτια των χωριών δεν είχε να ζηλέψει κάτι από την προσεκτική κατασκευή του παλατιού.
Μικρά διάσπαρτα σύννεφα κάλυπταν τις καλλιέργεις των χωρικών και έδιναν μικρούς τόνους παραδεισένιας ηρεμίας σε όλο το τοπίο.

Διαβάστε περισσότερα »»»

Shadows Of The Moon (part 04)

"Μην αφήσεις το κύμα να σε βγάλει όπου θέλει.
Δες πώς κινείται και χάραξε τη δική σου πορεία."

Το τρίξιμο των ξύλων της γέφυρας, καθώς βάδιζε η Άισα, την έκαναν να ανατριχιάσει. Οι μεγάλες ξύλινες τάβλες γεμάτες διάσπαρτα με βρύα και μικρές κλωστές χορταριού θαρρείς πως πάσχιζαν να αντέξουν το βάρος της. Ένα βάρος το οποίο δεν ήταν ικανές να αντιληφθούν αν πρόκειται για σωματικό ή περισσότερο ψυχικό. Κάθε ρίγος της και μια μικρή βελονιά στην καρδιά της, φορτώνοντάς τη με αναμνήσεις που η Άισα προσπαθούσε να απωθήσει. Κάθε της βήμα και πιο βαρύ, λες και με τον τρόπο που βάδιζε, ο χρόνος την άγγιζε και τη διαπερνούσε αστραπιαία. Ένα σώμα νεαρό και δυνατό με μια καρδιά που ψυχορραγούσε και πάλευε να αντέξει μέχρι και την τελευταία άντληση του αίματος στις αρτηρίες του κορμιού. Δεξιά κι αριστερά οι κουπαστές της γέφυρας, υγρές και με το χρώμα τους ξεθωριασμένο, μάρτυρες κι αυτές, όπως και τα ξύλα, αιώνιων διαδρομών προς τις αντικρυστές όχθες του ποταμού, ανήμπορες να κρατήσουν μια παλάμη που πρόκειται να ακουμπήσει πάνω τους για να στηρίξει για λίγο έναν κουρασμένο περαστικό...

Διαβάστε περισσότερα »»»

Shadows Of The Moon (part 03)

"Για να γίνεις ο νικητής που θα κερδίσει το θαυμασμό σου,
θα πρέπει να έχεις έλεγχο της συγγραφής του πεπρωμένου σου.
Η πένα που γράφει την ιστορία της ζωής σου,
θα πρέπει να είναι στο δικό σου χέρι."
(Dr Irene C. Kassorla)

Τα πρώτα αστέρια φάνηκαν στον ουρανό. Η νύχτα έφτασε και μαζί της έφερε σκιές, έτοιμες να καλύψουν τη λαίλαπα του σώματος και της ψυχής που αντιμάχονται, έτοιμες να τονίσουν περισσότερο το σκοτάδι που καλύπτει πλέον όλο τον ορίζοντα. Η ομίχλη σκεπάζει το βλέμμα του και δεν τον αφήνει να ξεχωρίσει αν το πλάσμα που πλησιάζει είναι φύλακας-άγγελος ή τιμωρός-δαίμονας. Επικρατεί πλήρης ησυχία. Το απαλό αεράκι ευθύνεται για το θρόισμα των φύλλων και ένα μικρό κοπάδι από ελάφια ταράζουν το έδαφος.

Διαβάστε περισσότερα »»»

Shadows Of The Moon (part 02)

"Η επίθεση και η φυγή αποτελούν μέρος της μάχης.
Αυτό που δε βοηθάει είναι να στέκεσαι παραλυμένος από φόβο."
(Paulo Coelho - Το Ημερολόγιο Ενός Μάγου)

Το ξημέρωμα τη βρήκε με το σώμα της ελαφρά ακουμπησμένο σε έναν τεράστιο γέρικο κορμό μιας σεκόγιας. Το πανύψηλο δέντρο δεν την άφηνε να διακρίνει πόση ώρα έχει ξημερώσει αλλά η υγρασία του χώματος πρόδιδε τη χρονική στιγμή.
"Δεν πρέπει να έχουν περάσει δύο ώρες από την ώρα που φάνηκαν οι πρώτες αχτίδες", σκέφτηκε κοιτάζοντας τη μεγαλοπρέπεια της σεκόγιας, καθώς αυτή υψωνόταν αγέρωχη με καμάρι και δύναμη μπροστά της.

Διαβάστε περισσότερα »»»

Shadows Of The Moon (part 01)

...Από όσα ψιθυρίζεις στο φεγγάρι,
πόσα μπορεί κι αυτό να ακούσει;

Στέκεται στην άκρη του νήματος, μετέωρη και περιμένει μια απάντησή του. Θυμάται καλά τα λόγια του, τις ημέρες εκείνες που ήταν μακριά της: "Αν ποτέ νιώσεις μοναξιά κοίταξε τον έναστρο ουρανό και το φεγγάρι και κάνε μια ευχή... Κι εγώ θα γίνω αστέρι και θα πέσω στη γη, να πραγματοποιήσω την ευχή σου!". Και τώρα είναι εκεί και προσμένει καρτερικά, αυτά που τόσο καιρό ονειρευόταν πως θα έκανε.
Μα ο χρόνος έχει άλλα σχέδια για εκείνη. Μπροστά στην απέραντη ευτυχία της υψώνεται ένα τείχος γεμάτο απαισιοδοξία και δάκρια. Η ονειροχώρα της μεταμορφώνεται πλέον σε ένα συννεφιασμένο τοπίο, έτοιμο να πνιγεί από τις χοντρές διάφανες στάλες της πρώτης μπόρας. Η ψυχή της, κουρασμένη πλέον, ζητά τη λύτρωσή της από τα πάθη. Το κορμί της πολεμά για την επιβίωση, την ώρα που κάθε όπλο σκουριάζει από την υγρασία τις πρώτες πρωινές ώρες.
"Θα κερδίσω κι αυτή τη μάχη!", σκέφτεται, καθώς ο μεγάλος εχθρός πλησιάζει, "πρέπει να την κερδίσω!"...

Διαβάστε περισσότερα »»»